افزایش سرمایه شرکت بیمه درست یا…
افزایش سرمایه شرکت بیمه درست یا…
بیمه مرکزی به عنوان مقام ناظر صنعت بیمه کشور وظیفه نظارت بر شرکت های بیمه ای و فعالیت های آنها در بخش های مختلف این صنعت را به عهده دارد. صدور مجوز تأسیس و فعالیت شرکت های بیمه ای جدید یکی از مهمترین این وظایف است. در سال های اخیر بیمه مرکزی با درخواست های زیادی جهت تأسیس شرکت های جدید مواجه بوده است. اگرچه تاسیس شرکت های جدید می تواند نقش مؤثری در افزایش رقابت بین شرکت های بیمه و در نتیجه افزایش کارایی و بهبود عملکرد این شرکت ها داشته باشد، این مهم نه تنها تحقق نیافته بلکه گاهاً شاهد ایجاد رقابت ناسالم در بین شرکت های بیمه ای نیز هستیم.
از طرفی شاهد بوده ایم که راهکارهای بیمه مرکزی در حل این معضل چندان مثمر ثمر نبوده است و گره ای از مشکلات موجود در این صنعت نگشوده است. دراین اواخر نیز شاهد جریان شرکت بیمه توسعه و اثرات منفی آن بر افکار عمومی بودیم. حذف تدریجی نظام تعرفه ای، کاهش بیمه های اتکایی اجباری و الزام شرکت های بیمه به فعالیت بیشتر در بیمه های جدید و تخصصی از جمله این راهکارها بوده است.
بیمه مرکزی اخیرا به منظور جلوگیری از تأسیس شرکت های جدید بیمه ای به دنبال دشوار کردن شرایط اخذ مجوز توسط متقاضیان از این نهاد ناظر بوده است. شرایطی که شاید در هیچ جای دنیا نمونه ای از آن وجود نداشته و نخواهد داشت. بارزترین آن افزایش حداقل سرمایه مورد نیاز شرکت های بیمه (مختلط) از 400 میلیارد ریال به 2500 میلیارد ریال (تقریباً 6 برابر) میباشد که هیچ پشتوانه علمی، تحقیقی و تجربی برای آن ارائه نشده است.
فعالان و دست اندرکاران صنعت بیمه به این موضوع اشراف کامل دارند که پوشش ریسک تعهدات شرکت های بیمه راهکارهایی جز افزایش حداقل سرمایه اسمی این شرکتها دارد. اخذ ذخائر کافی، استفاده از انواع مختلف بیمه های اتکایی و سرمایه گذاری منابع آزاد در محل هایی با نقد شوندگی بالا و ریسک پایین از جمله این راهکارهاست. از طرفی فلسفه ایجاد صنعت بیمه، جبران خسارت های وارده به بیمه گذاران از محل حق بیمه های عاید شده از خود بیمه گذاران است نه اینکه واحد اقتصادی خود رأساً بخواهد از محل منابع سهامداران این ریسک ها را پوشش دهد که در این صورت هرگز یک شرکت بیمه ای که هدف آن حداکثر سازی ثروت سهامداران خود می باشد، به نتیجه مطلوب نخواهد رسید.
لذا افزایش حداقل سرمایه شرکتهای جدیدالتأسیس نهتنها به هدف خود (که همان کاهش ریسک هست) نخواهد رسید بلکه این اجازه را به آنها خواهد داد تا منابع اولیه خود را (سرمایه 2500 میلیارد ریالی) را در بخش های مختلف اقتصادی سرمایه گذاری کرده و درواقع بهجای فعالیت در بخش بیمه، عملاً به یک شرکت سرمایه گذاری تبدیل شوند. همچنین بدیهی است تأمین منابع هنگفت از طریق سهامداران یک شرکت بیمه، بازده مورد انتظار بالایی را از یک شرکت بیمه ای می طلبد که می توان گفت هزینه سنگینی را بر هر شرکت بیمهای تحمیل خواهد کرد.
دیدگاهتان را بنویسید