آیا محاسبه توانگری مالی شرکتهای بیمه توسط بیمه مرکزی درست است
محاسبه توانگری مالی شرکتهای بیمه توسط بیمه مرکزی درست است؟
آیا محاسبه توانگری مالی شرکتهای بیمه توسط بیمه مرکزی درست است؟
بحثی که درباره توانگری و فرایند محاسبه آن مطرح میشود هم در همین چارچوب قابل ارزیابی است. گزاره “محاسبه توانگری و رتبهبندی شرکتها در دنیا توسط موسسات رتبهبندی انجام میشود ولی در ایران توسط بیمه مرکزی انجام میشود، پس روش جاری در ایران اشکال دارد”! اگر هم درست باشد، نتیجهگیری که از آن میشود لزوماً صحیح نیست.
به گزارش ریسک نیوز،اگر چه آیین نامه 69 شورای عالی بیمه در دست بازنگری قرار دارد و این طور که به نظر می رسد تغییرات ساختاری در این آیین نامه ایجاد خواهد شد اما هنوز هم سوالات و ابهامات متعددی در خصوص نحوه محاسبه توانگری مالی شرکتهای بیمه وجود دارد.
اینکه آیا تعیین سطح توانگری مالی شرکتهای بیمه با رتبه بندی انها در یک جایگاه قرار می گیرد ؟ آیا بیمه مرکزی در ایران به سبب انجام عملیات اتکائی باید در معرض بررسی توانگری و رتبه بندی قرار بگیرد؟آیا تعیین سطح توانگری مالی نباید در شرکتهای تخصصی زندگی ، اتکائی و جنرال با شاخص های متفاوتی اندازه گیری شود و سوالاتی ازین دست که بدون تردید پاسخ به این سوالات می تواند در نحوه تعیین شاخص های ارزیابی شرکتهای بیمه اثر گذار باشد.
در این راستا رسانه ریسک نیوز گفتگویی را با پرویز خسروشاهی ، قائم مقام بیمه مرکزی به انجام رسانیده که در ذیل می آید:
عموما امر ارزشیابی و رتبه بندی توانگری بیمه در دنیا توسط شرکتهای معتبر رتبه بندی انجام می شود،آیا انجام عملیات رتبه بندی و توانگری مالی شرکت های بیمه از سوی بیمه مرکزی درست است؟
ما معمولاً در ارزیابی پدیدههای مختلف محیط پیرامون خود آنرا با موارد مشابه در ممالک پیشرفته مقایسه میکنیم؛ اما این مقایسه صرفاً بر اساس یک عکسبرداری ساده از آن پدیدهها و سپس مقایسه عکسها با هم انجام میگیرد.
با استناد به عناوین برخی مفاهیم و پارادایمهایی که در دنیای توسعه یافته در جریان است، سیاستهای پولی و مالی، نرخ ارز ، نرخ بهره ، خصوصیسازی ، بازار سرمایه و خیلی موارد دیگر را در داخل به چالش میکشیم اما وقتی دقت شود معلوم خواهد شد که در این مقایسهها، عناوین یکی است اما محتوی تا حد زیادی با هم متفاوت است و ممکن است اگر آنچه در کشورهای توسعهیافته صورت می گیرد ،عملیاتی گردد وضعیت بحرانی شود . البته این اشکال، خاص جامعه ما نیست و امروزه یکی از نقدهای جدی که به سازمانهایی نظیر بانک جهانی وارد میشود نیز همین است که بدون توجه به این تفاوتها در میان کشورها، وضعیت کشورها را با مفاهیمی یکسان سنجیده و نسبت به تجویز سیاست اقدام میکنند.
بحثی که درباره توانگری و فرایند محاسبه آن مطرح میشود هم در همین چارچوب قابل ارزیابی است. گزاره “محاسبه توانگری و رتبهبندی شرکتها در دنیا توسط موسسات رتبهبندی انجام میشود ولی در ایران توسط بیمه مرکزی انجام میشود، پس روش جاری در ایران اشکال دارد”! اگر هم درست باشد، نتیجهگیری که از آن میشود لزوماً صحیح نیست.
توانگری توسط بیمه مرکزی محاسبه نمیشود بلکه خود شرکتهای بیمه آنرا محاسبه میکنند. بیمه مرکزی فقط آنرا تأیید و در مواردی که محاسبه شرکت بیمه اشکال داشته باشد و یا مطابق مقررات محاسبه نشده باشد آنرا تعدیل و اعلام میکند.
موسسات بیمه در حال حاضر هم میتوانند بجای اینکه توانگری را خودشان محاسبه کنند آنرا به هر موسسهای که فکر میکنند میتواند آنرا محاسبه کند واگذار نمایند. اما اگر قرار باشد محاسبه آن موسسه مورد استناد قرار گیرد حتماً بایستی آن موسسه مورد تأیید و نظارت نهاد ناظر باشد.
بنابراین در هر صورت باید تأییدیه نهاد ناظر درباره توانگری و یا هر رتبهبندی دیگری مستقیم یا غیرمستقم اخذ شود. اگر موسسات رتبهبندی معتبر وجود داشت این تأییدیه با نظارت و تأیید محاسبات آن موسسه از سوی نهاد ناظر محقق میشود و اگر چنین موسساتی وجود نداشت تأییدیه مورد اشاره، با تأیید رتبه اعلامی موسسه بیمه توسط نهاد ناظر بدست میآید.
پس با توجه به انچه جنابعالی اذعان داشتید در شرایط فعلی ورود نهاد نظارتی به محاسبه توانگری مالی شرکتهای بیمه اجتناب ناپذیر است؟
جریان امر در دنیا به این صورت است که بخاطر گستردگی بازار رتبهبندی و لذا توچیه اقتصادی ایجاد موسسات رتبهبندی معتبر، شکل گرفته و در سطوح کشوری و بینالمللی فعالیت دارند. لذا نهادهای ناظر بر بازارهای گوناگون نیز در صورتی به شرکتها و اشخاص اجازه فعالیت در بازارها بخصوص بازارهای مالی را میدهند که رتبه(rate) مورد نظر نهاد ناظر را از آن موسسات اخذ کنند. ولی بر فعالیت موسسات رتبهبندی نظارت میشود تا کژمنشی(moral hazard) بنگاههای مالی نظیر موسسات بیمه به موسسات رتبهبندی منتقل نشود.
به نظر میرسد در کشور ما بخاطر ساختار اقتصادی خاصی که وجود دارد بازاری برای موسسات رتبهبندی معتبر وجود نداشته و لذا تأسیس چنین موسساتی توجیه اقتصادی ندارد. موسسات رتبهبندی بینالمللی نیز بخاطر مسائل سیاسی و …، بصورت جدی حاضر به رتبهبندی شرکتهای ما نیستند. ضمن آنکه در صورتیکه نهادهای ناظر در ایران بخواهند رتبه اعلامی از سوی موسسات رتبهبندی خارجی را مبنای عمل قرار خود دهند باید به نتیجه کار آن موسسات اعتماد و اطمینان پیدا کنند. بنابراین فعلاً ورود جدیتر نهاد ناظر در امر تأیید و محاسبه رتبههای اعتباری نظیر توانگری، اجتنابناپذیر است.
آیا با توجه به اینکه بیمه مرکزی خود بیمه گر اتکایی است،نباید جزو ردیف رتبه بندی همانند سایر شرکتهای بیمه اتکایی قرار گیرد؟
درباره بیمه مرکزی هم اگر چنین مؤسسات معتبری وجود داشت قطعاً بیمه مرکزی از آن استقبال خواهد کرد.
به نظر شما مسئولیت شرکت یا موسسه رتبه بندی کننده در برابر اعتماد بیمه گذاران از انتخاب نادرست چیست؟
موسسات رتبهبندی نیز همانند بیمهها و بانکها نهاد ناظر دارند که بر فعالیت سالم آنها نظارت میکند.
به نظر شما آیا اعمال یک شاخص برای بیمه گران متفاوت صنعت مانند اتکایی،بیمه گر تخصصی زندگی،جنرال و …درست است؟
شاخص توانگری مرکب از دو جزء اصلی اکسپوژرها و ضرایب ریسک است. از جهت اکسپوژرها، شاید تفاوت زیادی میان انواع شرکتهای بیمه نباشد. از جهت ضرایب ریسک نیز این تفکیک نیاز به دادههای سری زمانی مستقل یا تفکیک حساب بیمههای زندگی و غیرزندگی و اتکائی از هم دارد که فعلاً هیچکدام در درسترس نیستند.
اگر بیمه گذاران به رتبه بندی و توان سنجی موجود اعتماد دارند،چرا شرکت بیمه دارای پایین ترین رتبه،بیشترین سهم پرتفوی را دارد،آیا معیار و شاخص درست از پایین به بالاست و شاخص غلط است یا خیر؟
به نظرم اینطور نیست. اتفاقاً خیلی از دوستانی که مخالف انتشار شاخص توانگری هستند یکی از استدلالهایی که مطرح میکنند این است که اعلام شاخص باعث کاهش پرتفوی و یا کاهش نرخ رشد آنها شده است. ضمناً شاخص توانگری صرفاً نشانگر درجه ریسک شرکت است. اما درجه ریسک بالا، لزوماً با کوچکتر شدن بازار همراه نخواهد بود بلکه ممکن است ملاحظات دیگری از قبیل راحت بودن دسترسی به خدمات باعث جذب مشتری شود.
منبع: ریسک نیوز
دیدگاهتان را بنویسید