آیا شما بیمه خریدید؟؟؟یا … !!!
سخنی با مشتریان بازار بیمه ( بیمه گذاران )
از سال 1382 با ورود چهار شرکت بیمه خصوصی به بازار ، شرایط انحصاری بازار بیمه خاتمه یافت و شرایط رقابتی آغاز گردید . همانطوریکه می دانیم در طی سه دهه گذشته بازار بیمه ما یک بازار تعرفه ای بود ، به این مفهوم که : نرخ انواع خدمات بیمه از سوی بیمه مرکزی ایران تعیین و به شرکت های بیمه ابلاغ می گردید . در واقع همه شرکتهای بیمه ملزم به رعایت نرخ یکسان بودند ، اما در تعیین شرایط و تغییر روش خدمات دهی آزاد بودند که البته بعلت دولتی بودن سرمایه و مدیریت شرکت های بیمه هیچ رقابتی هم در نحوه ارائه خدمات وجود نداشت .
از آنجائیکه بعداز آزادسازی نرخ ها ( یعنی حذف نرخ گذاری بیمه مرکزی بر محصولات و خدمات بیمه ای ) و جایگزینی نظام نظارت مالی ( یعنی واگذاری نرخ گذاری خدمات بیمه ای به خود شرکت های بیمه ) در حال حاضر در شرایط رقابتی شدید بازار بیمه قرار داریم ، بطوریکه شرکت های بیمه با کاهش حق بیمه های دریافتی ، خدمات خود را عرضه می کنند در ظاهر قضیه شاید این موضوع به نفع مشتریان تلقی شود ، اما متاسفانه چون این کاهش نرخ ها فاقد مبنای فنی و کارشناسی است و بیشتر به یک عملکرد دامپینگ شبیه است تا رقابت ، در مجموع به زیان خریداران بیمه نامه (بیمه گذاران) است.
دراین حالت بیمه نامه ها براساس «شرایط و نیاز» مشتریان ( بیمه گذاران) عرضه نمی شوند ، بلکه قیمت و حق بیمه پایین مبنای مذاکره طرفین یعنی شرکت بیمه و خریدار بیمه قرار گرفته و ارزیابی ریسک و نحوه صحیح انتقال ریسک ، رعایت حقوق و تکالیف بیمه گر و بیمه گذار در قبل – حین و بعداز قراردادهای بیمه عمدا یا سهوا به فراموشی سپرده می شود و در زمانیکه حادثه وقوع مییابد و خسارت حاصل می شود ، آغاز بروز مشکلات و درگیری ها و کشمکش های اداری و قضایی برای پرداخت خسارت بین طرفین می گردد ، البته به جز بیمه نامه شخص ثالث خودروها که قانون مختص به این رشته را دارد ، سایر رشته ها بخصوص بیمه های آتش سوزی صنعتی – مسئولیت و مهندسی عمدتا جزو رشته های بیمه ای تلقی می شوند که از مصادیق بارز نکات فوق الاشاره می باشند .
دیدگاهتان را بنویسید